Ὁ Ἅγιος Μύρων μαρτύρησε ὅταν αὐτοκράτωρ ἦταν ὁ Δέκιος, τό 250 μ.Χ. Καταγόμενος ἀπό πλούσια οἰκογένεια, θά μποροῦσε νά ζήσει ἄνετα, μέ ὅλα τά ἐπίγεια ἀγαθά πού θά ἐπιθυμοῦσε. Ὅμως ἡ μεγάλη του ἀγάπη πρός τόν Χριστό, ἔκανε τό Μύρωνα νά χειροτονηθεῖ ἱερέας. Ἀφιερώθηκε, λοιπόν, ὁλοκληρωτικά στό ποιμαντικό του καθῆκον καί δίδασκε, νουθετοῦσε καί βοηθοῦσε τό κάθε ἕνα μέλος τοῦ ποιμνίου του. Μεριμνοῦσε καθημερινά γιά τούς φτωχούς, τίς χῆρες καί τά ὀρφανά.
Κάποτε, ὁ ἔπαρχος Ἀχαΐας Ἀντίπατρος πῆγε στόν τόπο ὅπου λειτουργοῦσε ὁ Μύρων καί συνέλαβε πολλούς χριστιανούς. Γιά νά ἐκβιάσει λοιπόν τόν Μύρωνα νά ἀλλαξοπιστήσει, ἔφερε μπροστά του τό ποίμνιό του καί τοῦ εἶπε ὅτι, ἂν αὐτός ἀρνηθεῖ τόν Χριστό, θά τούς ἀφήσει ὅλους ἐλεύθερους. Ὁ Μύρων μειδίασε καί ἀπάντησε: «Ἂν ἦταν γιά τή σωτηρία τῶν πνευματικῶν μου παιδιῶν, πρόθυμα θά ἔδινα τήν ζωή μου. Τώρα ὅμως δέν πρόκειται γι’ αὐτό. Ἃς δώσουν λοιπόν οἱ ἴδιοι ἀπάντηση».
Τότε ὅλοι μαζί φώναξαν: «Ὄχι. Μιά ἀνθρώπινη ψυχή εἶναι ἀσύγκριτα πολυτιμότερη ἀπό μύρια σώματα καί ἀπό τόν κόσμο ὅλο. Ποιός λοιπόν ἀπό μᾶς θέλει νά δεχθεῖ, ὥστε νά χάσει τήν ψυχή του ὁ πνευματικός μας πατέρας, γιά νά ζήσουν λίγο περισσότερο στόν πρόσκαιρο αὐτό κόσμο οἱ δικές μας σάρκες;». Ὁ ἔπαρχος, ἐξοργισμένος ἀπό τήν ἀπάντηση, ἀφοῦ βασάνισε μέ φρικτό τρόπο τόν Μύρωνα, τελικά τόν ἀποκεφάλισε.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx